In memoriam: Jef Litjens

Rond zijn negentiende jaar kwam hij in contact met onze Congregatie van de heilige Geest, die een opleiding hadden voor late roepingen in Hattem. In zijn brieven aan de overste van het opleidingshuis en het Provinciaal bestuur sprak hij altijd over zijn wens om priester te worden en niet zo zeer om missionaris te worden, alhoewel de Congregatie een uitsluitend missionaire Congregatie was.

In 1962 kreeg hij bericht, dat hij mocht komen en ging hij wonen in ons huis voor late roepingen in Hattem. Hij verbleef daar tot 1964 en maakte met succes de voorbereidende studie af om het noviciaatsjaar te beginnen in Baarle-Nassau waar hij op 3 september 1967 zijn tijdelijke gelofte aflegde.

Met instemming van het provinciaal bestuur ging hij daarna naar Heerlen om zijn filosofische en theologische studies te maken. Na het doorlopen van die periode ontving hij in de parochie van O.L.V. van Lourdes in Maastricht, uit de handen van de hulpbisschop van Roermond Mgr. Beel de priesterwijding. Hij was toen 28 jaar.

Jef koos uitdrukkelijk, met instemming van zijn oversten, voor pastoraal werk in Limburg, zijn eigen geboortestreek, eerst als kapelaan in verschillende parochies en later als pastoor. Hij was als priester en pastoor gedurende 31 jaar werkzaam in het bisdom Roermond.

Het zal zeker niet gemakkelijk geweest zijn om met de diocesane clerus samen te werken, want tenslotte had hij niet met hen dezelfde weg naar het priesterschap gemaakt en was hij in zekere zin een vreemde eend in de bijt. Ook als religieus had hij geen gemeenschap van medebroeders in de buurt. De dichtstbijzijnde communiteit van Spiritijnen was in Weert, maar ik weet niet of hij daar veel contact mee had.

Op 1 oktober ging hij met pensioen en kreeg van de toenmalige bisschop Mgr. Wiertz een brief, waarin de bisschop zijn dank en waardering uitsprak voor de vele jaren dat hij in het bisdom had gewerkt.

Alhoewel de Oversten van de Congregatie hem voorstelden om terug te keren in een kloostergemeenschap koos hij er toch voor, om in Limburg te blijven en betrok hij een flatje in Weert met de gedachte om van zijn oude dag en pensioen te genieten en zo mogelijk hier en daar nog wat pastoraal werk te doen. In het begin kwam hij regelmatig naar de bijeenkomsten van de Congregatie, in Gemert en Gennep, naar studiedagen en feesten van de stichters, Maar de laatste jaren werd dat veel minder en zagen we Jef heel weinig.

Maar aan de verwachtingen van een mooie oude dag kwam helaas een einde toen hij op den duur de regie over zijn eigen leven kwijtraakte. Zelfs de buren rond hem heen konden hem niet meer helpen en op pijnlijke wijze moest hij zijn flatje verlaten. De begeleiding vanuit de Congregatie ontbrak niet, maar hij sloot zich daar vaak voor af.

Hij werd enige tijd opgenomen in een kliniek in Venray, maar op het eind van zijn behandeling kwam hij naar Gennep en werd hij opgenomen in het verpleeghuis Libermannhof. Hij was ondertussen helemaal afhankelijk van zorg en begeleiding. Daar is hij met veel liefde en aandacht verzorgd door het verplegend personeel.

Verschillende medebroeders bezochten hem dagelijks en vaak meerdere keren, maar contact was en bleef moeilijk. Het leek erop dat hij niemand meer kende.

Op 5 juli werd hij 80 jaar, maar hij had er geen weet van dat het gebak op die dag voor hem was en zijn medebewoners.

God heeft uiteindelijk in zijn goedheid hem tot zich geroepen en is er een eind gekomen aan zijn onrust en pijn, dat nu de vrede van de Heer zijn deel mag zijn.

De uitvaartdienst voor Jef zal plaatsvinden op donderdag 3 augustus 2023 om

11.00 uur in onze kapel van de Spiritijnenhof.

Daarna leggen we hem te rusten op ons kerkhof bij het kasteel in Gemert. Na de begrafenis is er een koffietafel in het restaurant “Bij Dientje”, Kerkstraat 9 te Gemert.

Namens het provinciaal bestuur,

Bert van Tol CSSp